Wij vierden feest dinsdag, en deden dat goed, het mag gezegd. Twee jaar Leuvens Stiksel, daar moest op geklonken worden, ook al viel dat midden in onze meimaand = kleedjesmaand. Iedereen bracht lekkers mee, want bij feest hoort behalve drinken, ook eten.
De glaasjes geklonken, de bordjes gevuld en terug leeg en dan allemaal in de tricot vliegen. Dat was wat Kir in haar hoofd had en waarvoor ze alles alweer tot in de puntjes geregeld had.
Maar er was iets waar zo'n 100 mailtjes aan vooraf gingen, waar wij allemaal een Sinterklaasgevoel bij hadden en waar Kir niks van afwist. Sofie kwam met het idee op de proppen en zou hier ook de meest gepaste verslaggever voor geweest zijn, ware het niet dat ze zo'n 24 uur na het Stiksel bevallen is van een flinke zoon (dubbelfeest, hoera!).
Er waren bloemen, om wat we figuurlijk wilden doen ook letterlijk uit te voeren.
Er was taart met kaarsjes, want dat hoort zo op verjaardagen. Het was Annelies die aanbood om zich daarover te ontfermen en ze maakte een prachtige echte Leuvens Stiksel-taart-met-het-nieuwe-logo. En lekker was ze ook!
En er was een cadeau met meer blijvend karakter. Amélie en Sara verdienen een staande ovatie voor de tijd en moeite die ze staken in het fabriceren van een prachtige naaimachinehoes. Geef toe, het is zo'n typisch iets dat geparkeerd durft te staan op je to-do-list, zo ook bij Kir, wisten wij. Gepersonaliseerd en al, en volledig in stijl van het nieuwe Leuvens Stiksel. Maar daar leest u hier alles over.
Versierd ook, met een ode. Geschreven door ons allerprozaïsche Riet, daardoor op afstand zeer aanwezig en voorgelezen door de toen nog hoogzwangere Sofie!
Ja, dat er daarna nog hard gewerkt werd, moet ik u niet vertellen zekers?
De glaasjes geklonken, de bordjes gevuld en terug leeg en dan allemaal in de tricot vliegen. Dat was wat Kir in haar hoofd had en waarvoor ze alles alweer tot in de puntjes geregeld had.
Maar er was iets waar zo'n 100 mailtjes aan vooraf gingen, waar wij allemaal een Sinterklaasgevoel bij hadden en waar Kir niks van afwist. Sofie kwam met het idee op de proppen en zou hier ook de meest gepaste verslaggever voor geweest zijn, ware het niet dat ze zo'n 24 uur na het Stiksel bevallen is van een flinke zoon (dubbelfeest, hoera!).
Er waren bloemen, om wat we figuurlijk wilden doen ook letterlijk uit te voeren.
Er was taart met kaarsjes, want dat hoort zo op verjaardagen. Het was Annelies die aanbood om zich daarover te ontfermen en ze maakte een prachtige echte Leuvens Stiksel-taart-met-het-nieuwe-logo. En lekker was ze ook!
En er was een cadeau met meer blijvend karakter. Amélie en Sara verdienen een staande ovatie voor de tijd en moeite die ze staken in het fabriceren van een prachtige naaimachinehoes. Geef toe, het is zo'n typisch iets dat geparkeerd durft te staan op je to-do-list, zo ook bij Kir, wisten wij. Gepersonaliseerd en al, en volledig in stijl van het nieuwe Leuvens Stiksel. Maar daar leest u hier alles over.
Ziet eens hoe die oogjes blonken toen ze doorhad wat ze in handen had:
Versierd ook, met een ode. Geschreven door ons allerprozaïsche Riet, daardoor op afstand zeer aanwezig en voorgelezen door de toen nog hoogzwangere Sofie!
