woensdag 13 februari 2013

Secret Valentine, the 2013 edition

Het Leuvens Stiksel dat is stikken, knippen, haken en breien met een kakelsaus. Het aantal aanwezige handwerkende kippen in het hok is recht evenredig met het geluidniveau. (Benieuwd wanneer Joke Schauvliege normen gaat opleggen voor naaiclubs.) En het is omgekeerd evenredig met de huisvlijt. (Knip maar eens een patroon voor een A-lijntje als het jou toegewezen tafeloppervlak de grootte heeft van een poppenrokje.)

De jaarlijkse editie van Secret Valentine, dat is garantie voor veel volk en voor ambiance. En voor weetjes over nieuwelingen en nieuwtjes over anciens. Allemaal wetenschap die het je makkelijk maakt om te onthouden wie welke naam heeft (en welke nonkel met vreemde kanten-onderbroeken-fascinatie.)

Kathleen bouwde voor dit festijn een knappe website en die doet nog steeds prima dienst als weetjesverzamelaar.

Secret Valentine

En dan begint de zoektocht. Het neuzen rond de cadeautjestafel. Durf ik hopen dat dit voor mij is en durf ik dat ook luidop zeggen? Gaan ze (weer) met mij lachen als ik een omschrijving over mezelf niet versta?

Sommige dames stapten zonder enige aarzeling op het juiste cadeau af. Anderen cirkelden zes keer rond de tafel, speelden de hete aardappel bij hun beurt steeds door naar een Chinese vrijwilliger en hadden op het eind, toen er nog drie cadeautjes restten, nog steeds vette knipogen nodig om het juiste er tussenuit te halen.

Wij kwamen te weten dat de ene Stikselaar babysitte op de andere toen die nog een baby was. Dat we te maken hebben met een wildgroei aan handwerkende geschiedenisleerkrachten maar dat de kleuterjuffen nog steeds winnen als het om kwantiteit gaat. En we noteerden alvast legendarisch uitspraken als het niet dubbelzinnig te interpreteren: "Sinds ik getrouwd ben, houden mijn man en ik van vogeltjes".

En lekkers was er ook, dus de avond was compleet. 

Fotografe van dienst Kathleen wil zich hierbij ook verontschuldigen voor het drastische tekort aan foto's. Zij en het fototoestel hadden tijdelijk ruzie, maar dit is intussen gelukkig terug bijgelegd.

woensdag 30 januari 2013

De poppenfabriek

Er lopen heel veel fans van Tante Hilde rond op Het Leuvens Stiksel. Heel veel. Dus toen ze een oproep plaatste op haar Facebook pagina om kale popjes te maken voor de Kinderkankerafdeling van het UZ Gent, dan ging dat niet onopgemerkt voorbij. In het verleden hebben we al verschillende keren de handen uit de mouwen gestoken voor verschillende goede doelen en deze keer zouden we dat opnieuw doen.
Zoals altijd zorgde Kir er voor dat alles vlotjes verliep. Waar zouden we zijn zonder Kir? Vooraf werd een lijst met vrije vacatures in de poppenfabriek doorgestuurd en mochten de leden solliciteren voor het plekje waar zij de voorkeur aan gaven. Voor een avond kon je schoenmaker zijn en "toenaaien der poepen", dat zal ook wel schoon staan op een CV, vermoed ik.
Iedereen wist dus meteen wat er hem te wachten stond tijdens de poppenfabriek avond en we vlogen er dan ook maar meteen in. Er moesten namelijk poppen gemaakt worden! Veel poppen! Hoewel we allemaal zeer geconcentreerd aan het werk lijken op de foto's, werd er natuurlijk ook weer veel gebabbeld, gelachen en gezeverd. Zo hoort dat nu eenmaal op een Stikselavond, poppenfabriek of niet. De armpjes en beentjes werden lustig opgevuld, de fleurige rokjes, bloesjes, broeken en gilets rolden van onder de naaimachine en al die kledingstukken werden dan ook nog eens professioneel gepimpt.
Op het einde van de avond waren er tien poppen klaar, allemaal voorzien van een leuke muts of een bandana en een set kleedjes. Vijf andere poppen waren op het einde van de avond nog niet helemaal klaar. Hier en daar moest er nog een poep dichtgenaaid worden of een zoompje van een broek omgerold worden. Hopelijk willen enkele chinese vrijwilligers die laatste popjes afwerken zodat ook zij naar het UZ Gent kunnen trekken om daar de kleine helden van de Kinderkankerafdeling bij te staan in hun strijd.