Secret Valentine, the 2013 edition

Het Leuvens Stiksel dat is stikken, knippen, haken en breien met een kakelsaus. Het aantal aanwezige handwerkende kippen in het hok is recht evenredig met het geluidniveau. (Benieuwd wanneer Joke Schauvliege normen gaat opleggen voor naaiclubs.) En het is omgekeerd evenredig met de huisvlijt. (Knip maar eens een patroon voor een A-lijntje als het jou toegewezen tafeloppervlak de grootte heeft van een poppenrokje.)

De jaarlijkse editie van Secret Valentine, dat is garantie voor veel volk en voor ambiance. En voor weetjes over nieuwelingen en nieuwtjes over anciens. Allemaal wetenschap die het je makkelijk maakt om te onthouden wie welke naam heeft (en welke nonkel met vreemde kanten-onderbroeken-fascinatie.)

Kathleen bouwde voor dit festijn een knappe website en die doet nog steeds prima dienst als weetjesverzamelaar.

En dan begint de zoektocht. Het neuzen rond de cadeautjestafel. Durf ik hopen dat dit voor mij is en durf ik dat ook luidop zeggen? Gaan ze (weer) met mij lachen als ik een omschrijving over mezelf niet versta?

Sommige dames stapten zonder enige aarzeling op het juiste cadeau af. Anderen cirkelden zes keer rond de tafel, speelden de hete aardappel bij hun beurt steeds door naar een Chinese vrijwilliger en hadden op het eind, toen er nog drie cadeautjes restten, nog steeds vette knipogen nodig om het juiste er tussenuit te halen.

Wij kwamen te weten dat de ene Stikselaar babysitte op de andere toen die nog een baby was. Dat we te maken hebben met een wildgroei aan handwerkende geschiedenisleerkrachten maar dat de kleuterjuffen nog steeds winnen als het om kwantiteit gaat. En we noteerden alvast legendarisch uitspraken als het niet dubbelzinnig te interpreteren: "Sinds ik getrouwd ben, houden mijn man en ik van vogeltjes".

En lekkers was er ook, dus de avond was compleet. 

Fotografe van dienst Kathleen wil zich hierbij ook verontschuldigen voor het drastische tekort aan foto's. Zij en het fototoestel hadden tijdelijk ruzie, maar dit is intussen gelukkig terug bijgelegd.

De poppenfabriek

Er lopen heel veel fans van Tante Hilde rond op Het Leuvens Stiksel. Heel veel. Dus toen ze een oproep plaatste op haar Facebook pagina om kale popjes te maken voor de Kinderkankerafdeling van het UZ Gent, dan ging dat niet onopgemerkt voorbij. In het verleden hebben we al verschillende keren de handen uit de mouwen gestoken voor verschillende goede doelen en deze keer zouden we dat opnieuw doen.

Zoals altijd zorgde Kir er voor dat alles vlotjes verliep. Waar zouden we zijn zonder Kir? Vooraf werd een lijst met vrije vacatures in de poppenfabriek doorgestuurd en mochten de leden solliciteren voor het plekje waar zij de voorkeur aan gaven. Voor een avond kon je schoenmaker zijn en "toenaaien der poepen", dat zal ook wel schoon staan op een CV, vermoed ik.

Iedereen wist dus meteen wat er hem te wachten stond tijdens de poppenfabriek avond en we vlogen er dan ook maar meteen in. Er moesten namelijk poppen gemaakt worden! Veel poppen! Hoewel we allemaal zeer geconcentreerd aan het werk lijken op de foto's, werd er natuurlijk ook weer veel gebabbeld, gelachen en gezeverd. Zo hoort dat nu eenmaal op een Stikselavond, poppenfabriek of niet. De armpjes en beentjes werden lustig opgevuld, de fleurige rokjes, bloesjes, broeken en gilets rolden van onder de naaimachine en al die kledingstukken werden dan ook nog eens professioneel gepimpt.

Op het einde van de avond waren er tien poppen klaar, allemaal voorzien van een leuke muts of een bandana en een set kleedjes. Vijf andere poppen waren op het einde van de avond nog niet helemaal klaar. Hier en daar moest er nog een poep dichtgenaaid worden of een zoompje van een broek omgerold worden. Hopelijk willen enkele chinese vrijwilligers die laatste popjes afwerken zodat ook zij naar het UZ Gent kunnen trekken om daar de kleine helden van de Kinderkankerafdeling bij te staan in hun strijd.

Babyborrel 1.0

“24 september is er een speciaal Stiksel”, zo kondigde Kir het aan op Facebook.
Even later volgde een mailtje met meer info: er zou een heuse babyborrel komen.
Want...creatief zijn ... sommigen nemen het wel erg letterlijk op. Zij maken niet alleen broekjes, dekentjes of boekentassen, maar maken ook heuse baby's. Een babyborrel dus, om Briek, Mattia, Fien, Bas, Lieselot en Nayeli te vieren.

Om 19u begon het Stiksel en werden naaimachines en haaknaalden in gang gezet. Stilletjes aan kwamen ook de mama's toe, babytjes vers in bed. Even later riep Riet van START en hupla, daar ging de troep vrouwen richting babyborrel-zaaltje.
Er waren drankjes, er was advocaat en slagroom, er was chocomousse met frambozen, er waren wondermooie gepersonaliseerde cupcakes, snoepjes, suikerbonen en kaasmuffins, er waren cakejes en zachte wafels.

Vijf verse baby's bleven thuis; sommigen wegens “al in bed”, anderen wegens “moeilijke avondmomentjes”. Eén baby kwam mee feesten. Zo'n klein lief minimensje, omsingeld door veel armen om te knuffelen en schouders om tegen te kruipen en stemmen die zachtjes liedjes zingen.

En dan waren er cadeautjes voor de baby'tjes. Stuk voor stuk unieke, handgemaakte cadeautjes.
Ik kan zonder overdrijven zeggen dat mijn zoontje een hele babyuitzet rijker is geworden (ha, ja, want uw verslaggever was bij de gelukzakken!). Er zijn zo van die dingen waar geen woorden voor zijn en momenten waarop je niet weet hoe je kan uitleggen hoe fijn iets is. Wel, dit was zeker zo'n moment! Merci, lieve mede-leden, merci!


Geen heel erg productieve avond dus (hoewel ik een snelle en dappere enkeling een heel pennenzakje in elkaar zag knutselen), maar wel een supergezellige avond!

Voor herhaling vatbaar dus! En dat het herhaald kan worden is wel duidelijk, met één babytje dat heel binnenkort verwacht wordt, 2 baby'tjes onderweg en wie weet... Babbyborrel 2.0 ergens in april volgend jaar?

Verslag van Sofie (mama van Bas)
Fotograaf van dienst: Kathleen

Nog meer lezen?

• 6 babyquilts
• Een heuse babyborrel
• Babyborrel voor een zesling
• Roodkapje en de leeuw

Leuvens Stiksel's got talent VRIJE TOEGANG

En jij zit op de eerste rij!
Twee keer per maand vult het Sint-Kwintenshuis in Leuven zich met een bende creatievelingen. Sommige doen nog een tikje meer met hun talent en hebben er een plezant winkeltje mee opgezet of bundelen hun creatieve invallen in een heus boek. Dat zijn er intussen zoveel en zo'n verschillende dat we er een eigen minimarkt mee kunnen vullen. En dat doen we!

Op 9 oktober houden we opendeur, die dag is iedereen welkom op onze vaste stek! Ons verzameld talent zie je dan aan de slag in volgende kraampjes:

- Sanne en Riet signeren 'Zo Geknipt!'
- Lieselot stalt haar stoffen uit: Bambiblauw present!
- Kathleen brengt alles mee wat je kan bewonderen op Fanny&Laura
- Lynn stalt haar originele Tistemie creations uit
- Tilda showt haar winterse Octopoes collectie
- Jozefien pakt uit met haar Kusmus maaksels met hart en hand
- Iris brengt haar wol en zelfgehaakte accessoires van Misjoef mee
- Anne en Nicky verkopen zelfgemaakte quilts en tassen

Tussen 19u30 en 22u00 ben je welkom in Leuven. Om een beetje in te schatten hoeveel volk we over de vloer krijgen, duid je even aan op facebook of je komt? Dat is geen officiële inschrijving noch verplichting om te komen, maar het geeft ons wel een idee of ons stulpje jullie interesse aankan.


Tot dan?

Feest!

Wij vierden feest dinsdag, en deden dat goed, het mag gezegd. Twee jaar Leuvens Stiksel, daar moest op geklonken worden, ook al viel dat midden in onze meimaand = kleedjesmaand. Iedereen bracht lekkers mee, want bij feest hoort behalve drinken, ook eten.

De glaasjes geklonken, de bordjes gevuld en terug leeg en dan allemaal in de tricot vliegen. Dat was wat Kir in haar hoofd had en waarvoor ze alles alweer tot in de puntjes geregeld had.

Maar er was iets waar zo'n 100 mailtjes aan vooraf gingen, waar wij allemaal een Sinterklaasgevoel bij hadden en waar Kir niks van afwist. Sofie kwam met het idee op de proppen en zou hier ook de meest gepaste verslaggever voor geweest zijn, ware het niet dat ze zo'n 24 uur na het Stiksel bevallen is van een flinke zoon (dubbelfeest, hoera!).

Er waren bloemen, om wat we figuurlijk wilden doen ook letterlijk uit te voeren.

Er was taart met kaarsjes, want dat hoort zo op verjaardagen. Het was Annelies die aanbood om zich daarover te ontfermen en ze maakte een prachtige echte Leuvens Stiksel-taart-met-het-nieuwe-logo. En lekker was ze ook!

En er was een cadeau met meer blijvend karakter. Amélie en Sara verdienen een staande ovatie voor de tijd en moeite die ze staken in het fabriceren van een prachtige naaimachinehoes. Geef toe, het is zo'n typisch iets dat geparkeerd durft te staan op je to-do-list, zo ook bij Kir, wisten wij. Gepersonaliseerd en al, en volledig in stijl van het nieuwe Leuvens Stiksel. Maar daar leest u hier alles over.

Ziet eens hoe die oogjes blonken toen ze doorhad wat ze in handen had:

Versierd ook, met een ode. Geschreven door ons allerprozaïsche Riet, daardoor op afstand zeer aanwezig en voorgelezen door de toen nog hoogzwangere Sofie!

Ja, dat er daarna nog hard gewerkt werd, moet ik u niet vertellen zekers?

Wie is er bang van tricot?

Burdajurk 7828: proloog
Op 8 mei gaan we aan de slag met Mina Dotters handleiding voor de Burda 7828. Een dag waar velen naar uitkijken met plezier, want die 7828 is een pracht van een jurk. Maar op Facebook was al gauw te merken dat ik niet de enige was die wat sputterend dacht 'jamaar, dat is wel tricòt hè!'.
Dus deed ik vol goede moed de test. En pen hier wat tips neer, voor al wie - net als ik - net iets meer knipassistentie nodig heeft dan het voorgeschreven 'knip de patroondelen uit je stof'. Lees bij deze tips ook zeker de commentaren. Want ik ben er van overtuigd dat ervaren tricotnaaisters deze aanzet nog kunnen doorspekken met nuttige weetjes. Edit: en de eerste opmerking is al binnen, en die is zo waardevol dat ik ze even toevoeg in de tekst. 
Stof voorknippen tegen 8 mei is een aanrader. Ik deed er drie kwartier over. Omdat ik een pietepeuter ben, misschien. Omdat ik niet zomaar alles op 1 stofvouw knip, misschien. Maar toch. Als we met z'n allen drie kwartier gaan knippen op 8 mei, dan kunnen we die overlocks evengoed thuis laten. Dus: lees dit door en waag het er op!

Stof kopen
Ik kocht 1m50. Ik waste voor en hield nog 1m35 over. Dat bleek ruim genoeg, als je onderstaande kniptips volgt.

Stof voorwassen
Zeker doen! Zie hierboven... Hang je stof na het wassen zo plat mogelijk op, liefst niet met wasspelden. Want anders krijg je 'teuten' in je tricot, dat maakt het knippen er alleen maar moeilijker op.

Maat kiezen
Mina Dotter schrijft voor: 1 maat kleiner dan normaal. Ik deed die test: ik draag normaal een 38/40 en knipte een 36. Dat klopte min of meer, maar ik blijk niet helemaal in verhouding en had 'vanboven' toch baat gehad bij een 38. Daarom volg je beter de raad van Mlle Belle: meet je borstomtrek, kies de maat aan de hand van die omtrek, en stik de zijnaden achteraf eventueel smaller als dat op je heupen te breed uitkomt. Want een heupdeel is meestal makkelijker aan te passen dan een borstdeel.
Verder wist die Mademoiselle ons ook nog te vertellen: "Om te weten welke maat je moet kiezen, kijk je ook best naar welke soort tricot je hebt. Het interlocktype is stevig en gaat dus minder uitrekken, dan kan je een maat kiezen dicht bij je normale maat. Bij tricot die nogal meegaat met de zwaartekracht (als je die vasthoudt en laat hangen krijg je een beetje een bounce-effect) kies je beter een maatje kleiner."

Papieren patroon knippen
Je kunt, na het aan elkaar plakken van de patroondelen, gewoon beginnen knippen op de maat die je gekozen hebt. Maar bij tricot is het nog handiger om de naadwaarde van 1cm (en onderaan de zoom van 6 cm) eerst op je papier bij te tekenen en rond die lijn te knippen. Zo hoef je helemaal niets af te tekenen: je speldt straks gewoon je papier op de stof en je knipt rond het papier. Bij de overlock is het namelijk erg makkelijk om zonder getekende stiklijn te werken. (Want het steekt eigenlijk ook niet zo heel erg nauw. Maar dat heb ik niet gezegd, oh neen.) Dankjewel Missy N. voor de tip!

Knippen
We maken dit model in een aangepast versie: zonder striklint en zonder loszittend bovenvoorpand.  De bovenvoorpanden zitten dan vast in de naad boven/onderpand en niet in de zijnaad.
Alle patroondelen worden geknipt met 1 cm naadwaarde. Bij de onderkant voeg je ongeveer 6 cm zoom toe. Hoeveel jij exact toevoegt, hangt af van je lengte en van hoe lang je je jurk wil - Enkel de bovenvoorpanden worden niet op de stofvouw geknipt. 

Knipschema

• 2x linkervoorpand (2) knippen in spiegelbeeld NIET op stofvouw (middenvoor en merkteken mouw overnemen) 
• 1x bovenste achterpand (3) op stofvouw knippen (middenachter en merkteken mouw overnemen) 
• 1x onderste voorpand (4) op stofvouw knippen 
• 1x onderste achterpand (5) op stofvouw knippen 
• 2x mouw (8) op stofvouw uitknippen, tweede exemplaar gespiegeld knippen. (merkteken mouw overnemen)

De hoeveelheid tricot die je nodig hebt, hangt eigenlijk af van je aanpak bij het knippen. Als je alle delen die je op stofvouw moet knippen, op dezelfde stofvouw knipt, dan ben je eigenlijk niet zo economisch bezig. Een stofvouw hoeft helemaal niet in het midden van je stof te liggen, zo lang die maar gelijk met de draadrichting ligt. Ik knipte bijvoorbeeld min of meer volgens dit schema (al lagen mijn patroondelen veel dichter bij elkaar, dit is slechts een weergave van de schikking, de verhoudingen kloppen niet.) 

Voor elke gekleurde lijn vouwde ik een nieuwe stofvouw. Het lijkt misschien makkelijker om je patroon dubbel te printen en je stof helemaal open te leggen zoals op de tekening. Dat is een optie, maar dan is de kans groter dat je niet meer op je Rechte Draad aan het knippen bent. Ik knip dus stuk per stuk en maak telkens een nieuwe stofvouw. Ik deed, euh, 'lang' over het knippen, en dat is nog een understatement. Maar ik kwam dan ook ruimschoots toe met mijn, volgens de voorschriften, te kleine stuk stof.

Op de afbeelding kan je ook zien dat je soms stof wint door een patroondeel in twee stukken te knippen. Als ik er voor gekozen had om het onderdeel rugpand (5) en het bovendeel rugpand (3) in 1 stuk te knippen, dan had ik minder plaats gehad om beide voorpandjes (2) uit mijn stof te krijgen.

Stofvouw zoeken

Hoe doe je dat nu, telkens een nieuwe stofvouw zoeken en er toch zeker van zijn dat je op je RVD aan het knippen bent? Ik teken altijd af op de verkeerde kant van de stof, en daar is het soms moeilijk om te zien wat de draadrichting is. Dat kan je als volgt oplossen: (zie foto's)

- leg je stof met de goede kant naar boven;

- leg je patroondeel met de stofvouw evenwijdig met de ribbels die je op de goede kant van je tricot wel heel goed kunt zien. Let er hierbij op dat je nog genoeg ruimte hebt voor je naadwaarde, en als het een onderpand betreft ook voor je zoom (geel hoekje op de foto);

- vouw je tricot over die rechte lijn van je patroondeel (gele lijn op de foto);

- trek het patroondeel er tussen uit en leg het bovenop de foute kant van de stof, tegen de stofvouw aan.

En dan kan je het vastspelden, aftekenen en knippen. (Voeg overal 1 cm naadwaarde toe en onderaan ongeveer 6 cm zoom, tenzij je dat al op je papier deed.) Vervolgens doe je hetzelfde opnieuw voor het volgende patroondeel.

Mama Saartje sloeg er op deze manier in om haar hele jurk uit 95 cm stof te knippen en heeft duidelijk nog over! Wie doet beter?

Troostkussens

In volle Van Katoen voorbereidingstijd kwam het afschuwelijke nieuws van het busongeval binnen. Het ongeval trof het schooltje van Heverlee, een deelgemeente van Leuven. Het nieuws raakte ons allemaal, iedereen had wel een link met iemand uit de school en wij allemaal met Elisanna wiens kinderen er naar school gaan.
Machteloos voelde ik mij bij zoveel onrecht en zoveel verdriet. En machteloosheid, dat woord bestaat niet in mijn woordenboek.  Dus stelde ik aan de leden van het stiksel voor om troostkussens te maken voor het getroffen klasje.

De stof was snel gekozen, het werd het toepasselijke sterrenstofje van bij Bambiblauw.

Op het eerste stiksel vlak na Van Katoen gingen we samen aan de slag en maakten 41 kussens volgens haar handleiding.

Ondertussen staat de teller dankzij enkele thuisnaaisters op 50!

En ook al kunnen we het verdriet van de kinderen, ouders, leerkrachten en directie niet weg nemen, het gaf een goed gevoel om met iets concreets aan de slag te gaan.

Boodschappentassen: the sequel.

"Maar op de band liggen nog heel wat losse onderdelen te wachten op een volgende werkdag. Be there! … en wordt vervolgd…"

Zo eindigde het verslagje van Geraldine over ons fabriekje, drie weken geleden. We waren toen zo goed op dreef, dat we Kir smeekten om een vervolg. Al die half geassembleerde zakken moesten immers ook nog afgeraken en met enige activiteit die het samenhorigheidsgevoel versterkt, gaat dat eens zo snel. Maar Kir zou Kir niet zijn, als ze niet met een ander idee op de proppen kwam. In plaats van fabriekje ofte lopende band, deden we deze keer van wedstrijdje.

De opzet: 2 teams (elk 2 overlockers, 2 naaisters en nog wat manusjes-van-alles rijk), elk in het bezit van 17 voor de helft afgewerkte tassen en een scorebord, dat om ter snelst op 17 moest staan. De planning was vooraf meegedeeld: tot kwart voor 8 tijd om de boel te installeren, vanaf kwart voor 8 mochten de strijkijzers aangezet worden en mocht er gediscussieerd worden over wat onze "tactiek" zou worden en om 20.00 uur werd het startschot gegeven.

Het resultaat was alweer een meer dan gezellige bedrijvigheid. En die bedrijvigheid werd professioneel opgenomen op band.
Klankband, dat is.
Huh?

Het was ons (gelukkig - ondergetekende zou wel eens durven gaan lopen) op voorhand meegedeeld door Riet: "schrik niet als er opeens een microfoon onder je neus geduwd wordt, we krijgen bezoek van Radio 2".
De reportage - het resultaat van mooi knip- en plakwerk - werd gisteren uitgezonden in Middagpost op Radio 2 Vlaams-Brabant, maar kan door elke wereldburger nabeluisterd worden via onderstaand geluidsfragment.



Oh, u wil weten welk team won?
Team 1, met een piepkleine voorsprong. Maar team 2 liet zich dat niet aan het hart komen. Het was immers het eindresultaat dat van belang was. Met nog 3 tassen erbij die niet eerlijk verdeeld konden worden om deel uit te maken van het wedstrijddeel, stond de eindstand van vanavond op 37 tassen.

Moet ik het u nog vertellen? Van Katoen zit in ons ♥.

Onderstaande reactie die de ouders van Annick bij ons vorig blogbericht nalieten, is echt hartverwarmend:

"Beste Tassen-stiksters,

Mijn schoonzus hoorde deze morgen op Radio2 dat er iets gezegd ging worden over Annick For Kenya en Van Katoen. Zij verwittigde onze thuisblokkende zoon en die nam de reportage op via de Telenet digicorder. We hebben het net beluisterd. Wij hebben echt spijt dat we er gisteren niet bij waren. GEWELDIG! Jullie hebben ons diep ontroerd met jullie aanstekelijk enthousiasme en jullie grote inzet. De superlatieven die hierboven gebruikt worden zijn niet overdreven. Girl Power! Hopelijk zien we mekaar in Gent op 14/4!
Groetjes,
Martine en Eddy Van Uytsel (mama & papa Annick) "


Verslag van Missy N

De (droom)fabriek

Dat het Leuvens Stiksel een gezellige, vrolijke bende is, heeft u op deze blog ongetwijfeld al ondervonden. Maar dat we ook echte harde werkers kunnen zijn, hebben we bewezen op de vorige editie.


We zouden zoveel mogelijk tassen maken voor Van Katoen. Een paar dagen ervoor zei Kir al lachend dat het leuk zou zijn als we er een echt fabriekje van zouden maken met heus bandwerk en het Leuvens Stiksel zou het Leuvens Stiksel niet zijn als iedereen meteen enthousiast reageerde op het idee en zich opgaf voor een specifiek “band-onderdeel”.

Het vergde wat gepuzzel en organisatie, maar uiteindelijk hadden we een echt fabriekje. Loopt u even mee door het proces:

• Er werd op stoffen getekend en in stoffen geknipt door team teken/knip/snij.
• Er werd gestreken door team strijk.
• Linten werden aan de lopende meter gestikt door team lint.
• Er werden plooitjes gespeld en gestreken door team plooi.
• Linten werden op de zijpanden gespeld, belegjes werden toegevoegd door team puzzel en speld.
• Linten werden bevestigd aan de zijpanden door team naai.

• Zijpanden en beleg werden aan elkaar genaaid door team overlock.
• Het geheel werd afgewerkt door team topstitch.

Tot slot werd het totale aantal zakjes gescandeerd en bijgehouden met het scorebord. En werd alles in goede banen geleid door logistiek coördinator Geraldine en ploegbaas Kir.

U had er eigenlijk gewoon moeten bijzijn. Het gezelligste fabriekje in Leuven en omstreken!

Waar een werkdag wordt voorafgegaan met een drankje en een hapje, waar er tijdens de werkuren vrolijk op losgetaterd wordt en waar iedereen samenwerkt aan één doel: Van Katoen verder helpen en zo Annick’s droom waarmaken. Een echte, echte droomfabriek, dus.

Enkele moedige stiksters deden nog een kwartiertje overuren om zo de magische 40 te bereiken op het scorebord.

Maar op de band liggen nog heel wat losse onderdelen te wachten op een volgende werkdag. Be there! … en wordt vervolgd…

Verslag van Geraldine
Fotografen van dienst: Kathleen en Nele

De laatste maand van 2011

6 december 2011
auteur: Dorinda
fotograaf: Eloleo


Het was enkele maanden geleden dat ik nog eens naar het Stiksel kon komen, leuk om iedereen zo bezig te zien. Vrolijke stofjes, blinkende toile cirée in zomerkleuren, flinke pinguïns alom en ook de Sint bezorgde ons een zoetigheid.


Er werd heel veel gekletst maar ook enorm hard gewerkt, het vertrouwde geluid van de naaimachines was nooit lang weg.

Jill maakte haar intree in het stiksel en Kir verkocht schattige kaarten voor Van Katoen. Trouwens, in de voorste kamer draaide alles rond Van Katoen: stofjes knippen, strijken en sorteren, alles voor het goede doel.

De andere stiksters, haaksters en breisters hielden zich ook goed bezig. Schattige huisjes, een dekentje voor koude winteravonden, Supersmurf of een boxershort voor de vriend: geen idee is te gek voor de enthousiastelingen van het Stiksel.


Maar vooral: het was weer erg creatief gezellig!

19 december 2011
auteur: Kir
fotograaf: Verbeelding

Het allerlaatste Stiksel van het jaar onzes heeren 2011. We sloten dit jaar in schoonheid af met een kleine stoffenveiling. Een deel van de opbrengst werd aan het goede doel geschonken. Dat de dames van het Stiksel een groot hart hebben, dat wisten we al langer, natuurlijk.

Er werden stoffen uitgestald:

Om vervolgens op vakkundige wijze geshowd te worden door onze lieftallige assistente:

en dan kon het bieden beginnen, nadat de stofjes nog een laatste keer gekeurd werden:

Maar het Leuvens Stiksel zou het Leuvens Stiksel niet zijn als er ook niet werd gestikt:


En tot slot: Secret Valentine komt er weer aan! Dus boodschap aan al onze leden: hou facebook in de gaten, want binnenkort kan je je weer opgeven voor de meest romantische en gezellige gebeurtenis van het jaar! Maar eerst spelen we fabriekje.